Oud en nieuw (deel 1)

Het is al weer 3,5 maand geleden dat we oud en nieuw vierden in Bangkok. Nu zijn we weer terug in Bangkok en is het weer "oud en nieuw", maar nu de Thaise variant, het Songkran oftewel het Thaise nieuwjaar. Het is inmiddels half april geworden, waarmee we ons 2e semester ook achter de rug hebben. We kunnen het nauwelijks geloven, maar tijd vliegt...., enz.
We denken aan Australie terug als het land van tegenstellingen. Aan de oude en nieuwe wereld, waarbij de oude wereld het landschap en de natuur vormt zoals dat er al miljoenen jaren is en waarbij de nieuwe wereld wordt gevormd door de kolonisten die voornamelijk het stedelijk landschap hebben gevormd en hebben trachten in te passen in de oude wereld. De oude wereld bestaat uit een overdaad aan indrukwekkende landschappen, flora en fauna. Ondanks de bijna 6000 kilometer die we over het land hebben afgelegd met bus en trein, hebben we toch het idee er maar een glimp van te hebben gezien. De fauna in Australie is onder te verdelen in dieren die je ziet en dieren die je niet ziet. De dieren die je niet ziet, zijn vervolgens onder te verdelen in "dieren waar je geen last van hebt" en "dieren waar je wel last van hebt". Met name aan de combinatie van "dieren die je niet ziet, maar waar je wel last van hebt" worden we nog dagelijks herinnerd. Op sommige plaatsen ziet mijn huid er uit of dat we zojuist kippevel hebben gekregen en de jeuk neemt maar langzaam af. "De dieren die je wel ziet, maar waar je geen last van hebt" is natuurlijk de leukste categorie, maar daar hebben we het al over gehad.
Twee hoogtepunten in de oude wereld zijn "Ayers Rock" in het centrum van Australie en "het groot barriere rif" dat zich over een lengte van 2500 km uitstrekt langs de noord-oost kust van Australie. Normaal schrijven we niet over lokaties die we niet hebben gezien, maar voor deze twee willen we wel een uitzondering maken. De eerste hebben we met opzet gemist en de tweede per ongeluk. Het groot barriere rif van 2500 km per ongeluk gemist??? Ja, inderdaad en dat vonden we zelf ook wel jammer, maar zitten er verder niet mee. Maanden geleden heben we ons er al bij neergelegd, dat we, met de wijze waarop wij als een tornado door de diverse landen reizen, niet alles kunnen zien. Meestal is dat een bewuste keus, een enkele keer niet.

De nieuwe wereld in Australie bestaat uit de mensen en hetgeen ze samen in ruim 200 jaar hebben opgebouwd. En dat is veel. Oke, de steden en dorpen zijn allemaal met een liniaal ontworpen, waardoor ze sfeer en intimiteit vaak ontberen, maar ze hebben het samen opgebouwd met ouders en grootouders, en dat schept een band en een bijzondere mentaliteit. We zijn allemaal ver weg van huis, in een vreemd land en we moeten elkaar daarbij helpen. Die sfeer bedoelen we en vinden we nog steeds aanwezig.
De laatste tegenstelling betreft het zogenaamde "Backpacken" in Australie. Het rondtrekken met een rugzak. In het engels een werkwoord en voor Australie is dat met recht een werkwoord. Voor iedereen, en die hebben we in Australie erg veel ontmoet, die nog nooit in Thailand, Cambodja, Vietnam, Laos, Malaysie of Indonesie is geweest, volgt hier een mededeling: "Australie is niet het ideale backpack land". In Australie behoort de persoonlijke standaard uitrusting minimaal te bestaan uit een laptop, een creditkaart met een aanzienlijk saldo en een grote boodschappentas. Transport en accomodatie moeten ruim van te voren worden geboekt (en betaald). Wij zijn in Azie gewend om erg impulsief te reizen en houden alle opties het liefst zo lang mogelijk open, zodat we kunnen gaan en staan waar en wanneer we willen. Dat is in Australie dus anders. Daar bij komt nog dat je in plaats van alleen een rugzak ook nog een boodschappentas meesleept en een bezoek aan de supermarkt tot de dagelijkse activiteiten behoort. In Australie is, voornamelijk vanwege het prijsniveau, geen buiten-de-deur-eetcultuur, zoals in Azie, zodat je dagelijks in je eigen eten moet voorzien. De hostels en guesthouses zijn daar overigens wel op ingericht, doordat zij zijn voorzien van ruime keukens. We kijken met veel plezier terug op Australie. Hebben veel gezien en gedaan, maar ook veel gelaten.Genoeg redenen dus om nog eens terug te gaan, maar dan zonder rugzak.

Afgelopen maandagmiddag zijn we weer geland in Bangkok. De vlucht tussen Thailand en Australie hebben we gemaakt met Thai-airways en op de terugvlucht werden we geconfronteerd met het fantastische audio- en videosysteem aan boord van het vliegtuig. Iedere passagier heeft de beschikking over een flatscreen en een afstandbediening. Op het systeem zijn voor iedere passagier afzonderlijk, op ieder moment oproepbaar, circa 120 speelfilms en even zovele televisieseries en audio-cd's beschikbaar. Na 3 speelfilms te hebben gezien waren de 8 uur in een zucht om en stonden we opeens weer in Bangkok en is het weer tijd voor actie. Werk aan de winkel, want we moeten verder en hebben nog veel te regelen, voor onze volgende bestemming, maar daarover later meer. Wordt vervolgd.

Leo en Jeannette
Gecko-bar
Bangkok - Thailand

en een dikke kus voor allen.