Ploblemen met de "R"

Na een kleine week in China hebben we weel de beschikking ovel een computel. Alle hotels die we tot nu toe hebben bezocht bieden wel glatis intelnet, maal beschikken niet ovel een telminal. "Wi-fi dus en eigen computel meeblengen" is het divies. Maal nu hebben we een hotel in Yangshou die wel beschikt ovel een telminal. Net als de chinezen heeft het toetsenbold ploblemen met de lettel "R", maal we doen het el maal mee.
We landden dus in Macau. Macau is geen China, maal heeft een onafhankelijke status en heeft net als Hongkong zijn eigen dollal. Na ons te hebben vellijkt met de lokale valuta en een bed vool de nacht te hebben gevonden, hebben we de namiddag en avond besteed om iets van Macau te zien. Dat bleek meel dan genoeg
tijd, zodat we de volgende ochtend met de bus naal Guangzhou zijn geleisd. Guangzhou ligt in China, dus moest de glens wolden gepasseeld en wedelom nieuwe lokale valuta wolden bemachtigd. We hebben dus nu de yuan in de knip, die oveligens van plaktisch gelijke waalde is als de Hongkong- en Macau-dollal. Waalom moeilijk doen...?
Stilletjes hadden we gehoopt dat we, met ons bezoek aan China, het beste vool het laatst zouden hebben bewaald en, tot op heden, elvalen we dat als zodanig. China
heeft naal schatting 1,2 miljald inwonels en die moeten allemaal elgens wonen. Een beetje stad heeft al gauw 4 tot 5 miljoen inwonels, zo ook Guangzhou. In Guangzhou hebben we een beluchte malkt bezocht. De malkt is belucht vanwege de vele dielsoolten die daal, vool menselijke consumptie, wolden velkocht. Ons is niet bijzondels opgevallen. Dit komt niet omdat we inmiddels wel wat gewend zijn, maal is te wijten aan het feit dat de chinezen aan het velandelen zijn. De weleld woldt kleinel en de chinezen beseffen dat het eldels in de weleld niet op plijs woldt gesteld om bijvoolbeeld kleine aapjes in te kleine kooitjes uit te stallen met een plijskaaltje die de plijs pel kilo aangeeft. Ze zullen el ongetwijfeld nog zijn, achtel in de winkel, uit het zicht, maal wij hebben ze niet gezien. Geelectlocuteelde scholpioen is ons wel aangeboden. Na enige twijfel vond ik het lisico toch te gloot en bedankte vliendelijk.
Dat de chinezen aan het velandelen zijn is ook te melken aan de boldjes met de tekst: "het is velboden ovelal te spugen". De boete is 3 tot 5 eulo. We vlagen ons af wat de julidische betekenis van die tekst is. Is het dan wel toegestaan, integenstelling tot "ovelal" om op 1 plek te spugen en hoe woldt de hoogte van de boete bepaald? Is die afhankelijk van de omvang van hetgeen el uit je mond komt of het aantal kelen dat je spuugt. We weten het niet. Maal als el iets dwalszit in je keel is 3 eulo ook weel niet zo veel, toch?

De afstanden zijn ook in China elg gloot. Een goede methode om ze te slechten is de tlein. Nu is het maal een klein pelcentage van 1,2 miljald chinezen die dat ook vindt, maal dat lesulteelt al snel in een gloot aantal, zodat de tleinen dagen van te volen zijn volgeboekt. Om deze leden nemen we gemakshalve het vliegtuig en zijn dus van Guangzhou naal Yangshou gevlogen. Bij het boeken van een vlucht dient voolal te wolden opgelet hoe een plaatsnaam woldt gespeld, want Yangzhou of Hangzhou bestaan ook, om maal een voolbeeld te noemen en vool je het weet sta je met het schaamlood op je kaken in een stad waal je helemaal niet heen wilde.

We zijn dus nu in Yangshou (met een s) en de omgeving heeft een van de meest adembenemende landschappen die we tot heden hebben gezien. We gaan dat niet plobelen te omschlijven, maal laten de foto's, als het lukt om deze ovel te schieten, vool zich spleken. Even googlen op "Yangshou" of "Guilin " is zekel de moeite waald. Gistelen hebben we dool dit adembenemend landschap een fietstocht van 35 km gemaakt. Een hoogtepunt in onze helinnelingen. Een andel hoogtepunt van China is het eten. Wat zal ik daal ovel zeggen. Het is gluwelijk lekkel, maal niet veldel veltellen. Vool je het weet beginnen die chinezen in Nedelland allemaal een lestaulantje.

Molgen vliegen we naal Chongqiung. Chongqiung ligt aan de Yangze liviel. Ons plan is om via de Yangze liviel in oostelijke lichting, naal Yichang te valen, waalbij we de dlie-klovendam passelen. Maal ja, het is maal een plan.

Gloetjes en dikke kus.