Waarschuwing: zonder woorden (of mag dat niet?)

Zonder woorden. Niet omdat ik niet veel weet te schrijven, maar dat dekt ons gevoel van de oostkust van Australie het meest. Eigenlijk zou ik niets moeten schrijven, maar gewoon stil zijn, genieten van de rust, van de ruimte en van de natuur, want dat is zo'n beetje kort samengevat van wat we hier aan de oostkust doen. We genieten van de onnatuurlijk blauwe luchten, van de zonsondergang die de avondhemel werkelijk in brand zet, van het bizar
heldere water, waarin zwemmen overigens, vanwege alle dodelijke haaien, kwallen en krokodillen, taboe is, van de doejongs en de dolfijnen die we vanaf de veerboot zien zwemmen, van de possums die na de schemering uit de boom naast onze caravan naar beneden klimmen, van de kakatoes, die in grote getalen deel uit maken van het dagelijks leven en dat met hun geschreeuw graag laten horen, van het schelpen zoeken op het strand, van het dieren spotten tijdens de bushwalks en, last but not least, van het jongleren in het park, op het strand of op het busstation, terwijl we staan te wachten op onze bus, maar genieten ook van de gastvrije en behulpzame mensen, die mij steevast "mate" noemen en Jeannette "dear" of "love".

Australie is ook het land van de regeltjes. Of het nu is dat we 5 maanden in het enigszins regelloze Azie hebben verbleven of omdat er hier meer regeltjes zijn dan we in Europa gewend zijn, weten we niet, maar we hopen niet dat dat onze toekomst in Europa is. Werkelijk voor alles wordt gewaarschuwd. Op iedere kruising met stoplichten vind je een instructie in vier stappen hoe je over moet steken. Op de pakken melk staat niet alleen "hier openen" (je weet wel, wat ze in Belgie hebben vervangen door "thuis openen"), maar aan de andere kant van het pak staat "aan de andere kant openen". Dit soort gepamper leidt er dan toe dat je op de deur van de trein het volgende opschrift aantreft: "waarschuwing, deze deur gaat open zonder waarschuwing".

We zijn inmiddels in Hervey Bay aangekomen nadat we eerder vanuit Cairns, Townsville, Airlie Beach en Rockhampton hebben aangedaan. Gisteren hebben we een bezoek gebracht aan Fraser Island, een zandeiland van 120 km bij 18 km, wat door zijn bijzondere flora en fauna is opgenomen op de World Heritage list. De komende dagen reizen we via Brisbane naar Sydney, waarmee onze tournee door Australie alweer tot een einde komt. Maandagochtend vliegen we terug naar Bangkok.

Oja, in verband met copyrights en auteursrechten is een USB-poort op een openbare computer een zeldzaamheid. Vanwege die reden is het uploaden van foto's zelden mogelijk. Vandaag beschikt de computer wel over die mogelijkheid, zodat we gelijk nog een paar foto's en filmpjes bij het vorige bericht hebben geplaatst. Natuurlijk worden we voor het gebruik nog wel even gewaarschuwd dat het verboden is om enz. enz. De hoogte van de boete staat er dit keer niet bij.