The three sisters

"Excuse me sire, do you know where the three sisters are"? vroeg ze ons terwijl ze het raampje nog niet helemaal naar beneden had gedraaid en har man (waarschijnlijk) de auto nog niet helemaal tot stilstand had gebracht. Jeannette en ik keken elkaar schouderophalend aan zodat een antwoord overbodig was en de auto al weer verder reed, terwijl ons antwoord nog door de lucht galmde. Het duurde nog geen 5 minuten alvorens de volgende passant ons aanriep met dezelfde vraag, waar we nog steeds geen antwoord op konden geven. Binnen een half uur herhaalde dit tafereel zich nog 2 of 3 keer, zodat het langszaam op een bananensplit grap begon te lijken en wij de neiging hadden om naar de camera te vragen. We liepen door de straten van Katoomba waar we die zaterdagochtend waren terecht gekomen nadat we de dag ervoor Sydney waren ontvlucht. Op vrijdag waren we in Sydney geland en na daarna zijn we ruim 1,5 uur door de douane opgehouden. 4 dagen van te voren een ticket boeken en een visum aanvragen, komt in de gedachte van de Australische douane overeen met het gemiddelde gedrag van een drugskoerier, zodat we de volle aandacht kregen. Na het inleveren van mijn jongleerballen (deze zijn gevuld met bonen en die mogen niet worden geimporteerd), het schoonmaken van mijn schoenen (ze willen geen vuile grond) en mijn koffiepoeder (bevat ook een stofje dat ze hier niet willen hebben) waren we vrij om te gaan. Op zaterdag bleek in Sydney de Mardigras-gay-parade te zijn, waar jaarlijks zo'n 700.000 mensen op af komen en dat bemoeilijkte "enigszins" het zoeken naar een beschikbaar bed. Uiteindelijk zijn we daar voor 1 nacht in geslaagd, maar hadden ons wel voorgenomen de volgende dag Sydney te verlaten. Zonder ons verder te verdiepen in onze bestemming kozen we voor Katoomba. Dit is eenvoudig te bereiken met de trein en gelegen aan de rand het national park " The Blue Mountains" en nu liepen we dus door de straat op zoek naar een supermarkt om boodschappen te doen. Gezien het prijsniveau in Australie is er geen "buiten de deur" eetcultuur hier en zijn alle guesthouses voorzien van een ruime keuken, zodat we na 5 maanden weer onze eigen maaltje bereiden (en afwassen enz.)
Nadat we op de dag wat foldermateriaal hebben verzameld en ons 's avonds verdiepten in de omgeving vonden we ook het antwoord op de veel gestelde vraag. The three sisters blijkt een rotsformatie te zijn aan de rand van de stad en daarmee tevens aan de rand van de ruim 300 meter diepe canyon. Uiteindelijk zijn we een week in Katoomba gebleven en hebben wandelingen met adembenemend uitzicht gemaakt en zijn 1 maal door middel van 900 tegen de rotswand aangeplakte treden in de canyon afgedaald en natuurlijk 1 maal weer omhoog. Op de terugweg van ons bezoek aan de three siters werden we nog 1 keer met de vraag geconfronteerd, waarop we nu wel antwoord konden geven "straight ahead, mate".


Inmiddels zijn we in een plaatsje aangekomen, waar de internettoegang erg schaars is (zitten nu op afspraak in de openbare bibliotheek), zoals alles hier erg schaars is, vooral het water. Geen tijd dus voor verhalen, maar wellicht wel een kleine prijsvraag.