Mirakels Melakka's dilemma

Melaka ligt ca. 150 km ten noorden van Singapore aan de westkust van het vaste land van Maleisie. Ons verblijf in Melaka staat in het teken van de vragen: "waarheen en hoe". Het doel is om de straat van Melaka te slechten en naar Indonesie door te reizen. De straat van Melaka is een zeestraat die Maleisie scheidt van Indonesie (Sumatra). Steeds krijgen we nieuwe informatie, zodat we telkens ons plan bijstellen. Het eerste plan was om via Singapore over te steken, maar die route bleek vrij ongebruikelijk en voorzien van slechte verbindingen. Het tweede plan was om via Melaka de oversteek te maken, maar het "visum-probleem" hangt ook nog in de lucht. Visa worden op de ambassade van Indonesie in Kuala Lumpur (KL) slechts voor 30 dagen afgegeven en ook een zogenaamde "visa on arrival" wordt voor slechts 30 dagen afgegeven. Als we met de boot oversteken en over Sumatra verder reizen naar Java, Bali en Lombok, dan is 30 dagen te weinig. Sumatra is slecht begaanbaar en busreizen neemt erg veel tijd in beslag. Om een lang verhaal kort te maken en na een dag wikken en wegen, zijn we eruit. We nemen het vliegtuig vanaf KL en vliegen naar Jakarta in Noord-Java. Java is beter begaanbaar en Bali, Lombok en verder schatten we in 30 dagen wel te kunnen halen. Over 30 dagen vliegen we vanaf Bali terug naar KL. We zijn derhalve weer terug in KL en hebben tijd e.e.a. bij te werken, waaronder ons weblog.

Tijdens ons korte bezoek aan Singapore hebben we gezien dat SGN erg schoon, zakelijk en geordend is. Ik heb in de ondergrondse met de juggling club van Jimmy Juggler gejongleerd en verder hebben we rondgewandeld met Martine. Singapore is de meest niet-Aziatische stad van Azie tot op heden. Melaka daarintegen is grotendeels chinees en vanweg de historie, behoorlijk toeristisch, maar komt erg sereen en relaxed op ons over. Melaka's chinatown is sfeervol en gemoedelijk en rond deze tijd volledig versierd vanwege het aankomend chinees nieuwjaar op 7 februari. Het komende chinese jaar staat in het teken van de rat. Daar hebben ze er hier genoeg van. We vinden het jammer het chinees nieuwjaar niet te kunnen meemaken, maar de ratten zullen we niet missen, vrezen we. In Melaka hebben we Mr. en Mrs. Jones ontmoet. Beide zijn rond de pensioen gerechtigde leeftijd, zijn oorspronkelijk van Melaka en runnen en pianobar in chinatown. Mr. Jones bespeelt de piano en Mrs. Jones de klanten. Voor wie er toevallig langskomt, doe ze de groeten van Leo en Jeannette.

Tevens hebben we in Melaka onze eerste echte souvenier gekocht. In Melaka zit een van de weinige oorspronkelijke schoenmakers die de schoenen voor de rijke Chinese dames en princessen maakte. De schoenen worden volledig met de hand vervaardigd en het ambacht is overgegaan van vader op zoon. De schoenen waren bestemd voor de vrouwen die voor de uiterlijke schoonheid hun voeten afbonden om zodoende met de jaren tot schoenmaatje 9 te komen. Vanwege het verbod in China op dergelijke misvormingen, werden de schoenen buiten China gemaakt.Onze schoentjes zijn nu met de post naar huis. Verwachte aankomst is over 2 a 3 maanden.

Ook hebben we in Melaka een bezoek gebracht aan de ZOO. We hadden begrepen dat deze ZOO vanwege zijn collectie beroemd is over de gehele wereld. Ons viel vooral op dat er (en nu overdrijf ik een beetje, hetgeen ik anders nooooit doe) meer dieren buiten de kooien en hokken schenen te leven dan erin. Jeannette heeft vrijwel gedurende het gehele bezoek met een stok gelopen om de apen op afstand te houden en als ik met mijn handen op de leuning naar de tijgers staat te kijken, wijst Jeannette me op een gifgroene slang die rondom dezelfde railing komt aangegleden. Het grootste deel van de dieren die de ZOO huisvest, leeft nog in het wild in Maleisie, waaronder ook de tijgers (doordat er in het verleden teveel Sandokans zijn geweest, zijn dat er niet veel meer) beren, tapirs, boskoeien en olifanten. Bij het zien van al deze dieren denken we nog eens terug aan onze rondwandeling, door het tropisch regenwoud. Misschien zat er achter die ene boom wel een.......Een spannende gedachte nietwaar.

Donderdagochtend 22 januari om 09.50 uur (lokale tijd) vliegen we naar Jakarta.

Regelmatig kijken we even naar ons weblog of er nog reacties zijn en vinden het altijd erg leuk om te zien wie er met ons meereist en dat via ons weblog laat weten. Welkom Gerrie en Helen. Erg leuk dat jullie meereizen.

Volgende keer:
Na het grote succes van de vorige seizoen komt er weer een menu van de week. (waarschijnlijk iets met een indonesisch sausje) en (speciaal voor Henk) komt er een nieuwe prijsvraag.