Komt een walvis voorbij

Er zit een man en een vrouw op het balkon, zwemt er een walvis voorbij. Zegt de een tegen de ander: “kijk, er zwemt een walvis voorbij”. Zegt de ander:”waooooohh !!!!”.
Op dinsdag hebben we voor twee dagen Lovina voor Amed verruild. Amed ligt op de meest oostelijke punt van Bali en in Amed verblijven Joost en Selma (met zus Emi), twee zeilvrienden van ons. In Nederland ontmoeten we elkaar regelmatig in de Biesbosch of in de Zeeuwse wateren en zeilen dan een paar dagen met elkaar op. Inmiddels was ook dat weer even geleden, zodat we elkaar bijna 1,5 jaar niet hadden gezien. We wisten dat ze in Amed verbleven en wilden ze graag opzoeken. Een autorit van ruim 2,5 uur overbrugde de kloof tussen ons en hen. Het was een erg prettig weerzien en gedurende twee dagen hebben we samen gedaan waar je zoal de tijd mee doorbrengt tijdens een vakantie op Bali, een hapje eten, een biertje drinken, luieren op het strand, wat snorkelen, een biertje drinken (oh nee, die had ik al gehad, nou ja, dan zal het zeker een ander biertje zijn geweest), een hapje eten (idem), enz.
We sliepen in een guesthouse aan het strand met een balkon met uitzicht op zee. ’s Avonds in bed luisteren we naar het ruisen van de zee en vallen op het ritme van de golfslag in slaap. De volgende ochtend zitten we op ons balkon en genieten van het aangename windje en kijken naar de vele vissersboten die (onder zeil) terugkomen met de verse vis. Worden we toch weer aan het avondeten herinnerd. De gegrilde barracuda bleek heerlijk te smaken. Afijn, we zitten dus op ons balkon en opeens zie ik een meter of honderd van het strand een grote fontein. Even dacht ik nog: “dat hebben ze knap aangelegd, zo’n fontein in zee, dat moet wat gekost hebben”, maar even later kwam de hele fontein omhoog en werd een grote donkere rug zichtbaar. Kortom, er zwemt een walvis voorbij. Ik roep Jeannette en samen staren we naar dit wonder van de natuur. De walvis verruilt zijn territorium een keer of vier gedeeltelijk voor de onze en bij elke binnenkomst worden we begroet met een grote fontein. Als de walvis zich niet meer laat zien, blijven we verbaasd achter, kijken elkaar aan en zeggen tegen elkaar: “we hebben een walvis gezien, gewoon vanaf ons balkonnetje. Eerst haaien nu walvissen, bel jij eerst je baas of zal ik eerst bellen om te zeggen dat we nog een paar maanden blijven”. Overigens is Amed ook een prachtige locatie om te snorkelen. Binnen 50 meter van het strand bevinden zich prachtige koralen op een diepte van niet meer dan 3 meter en ook hier zwemmen weer vele vissoorten in de meest fantastische kleuren. Dit schouwspel verveelt niet snel en we liggen dan ook al snel een paar uur in het water.
Donderdagochtend nemen we afscheid en vertrekken weer naar Lovina. Inmiddels hebben we ook begrepen dat Lovina geen plaatsnaam is maar een regioaanduiding en dat het een afkorting is van Love Indonesia. We kunnen ons er alles bij voorstellen. Vandaag is het weer tijd voor een rustdag en brengen we door langs de rand van het zwembad. De laatste overige gasten zijn uitgecheckt, zodat we nu een prive zwembad hebben. We lezen veel en ik blijf het jongleren oefenen in het zwembad. Het grote voordeel is dan dat je niets steeds de balletjes op hoeft te rapen, die blijven namelijk gewoon om je heen drijven.
Ik zit met mijn netbook langs de rand van het zwembad dit verhaaltje te tikken. Zoals ik al eerder heb verteld gaat de digitale revolutie erg hard de laatste jaren, ook hier in Azie. Wifi in de hotels en de restaurants is eerder regel dan uitzondering en dat begint erg op te vallen. Het heeft voordelen, maar zeker ook nadelen. Langs de rand van het zwembad een stukje voor je weblog kunnen schrijven in plaats van een bezoek aan een oververhit internetcafe is natuurlijk een voordeel. Maar dat er in vrijwel ieder restaurant nu een laptop, I-pad of welke tablet dan ook naast een biertje op tafel staat ervaren wij als een nadeel. Iedereen sjouwt rond met een laptop of I-pad en lijkt meer begaan met hetgeen op hun I-pad te zien is dan wat er om hen heen gebeurt. Als dat in dit tempo doorgaat voorspellen wij dat er in de toekomst in restaurants bordjes komen met de tekst: “VERBODEN VOOR LAPTOPS”. Grapje natuurlijk, want in Azie is niets verboden en kan alles. Mocht onze voorspelling, naar alle waarschijnlijkheid, niet uitkomen, dan lijkt het ons toch een goed idee.
Morgen maar weer eens een duikje gaan maken bij Menjangan.
Ons gaat het goed. We hopen jullie ook.
Groetjes